Hayatımda ilk defa böyle birşeyle karşılaşıyorum, "Sevgililer Günü'ymüş"...

Hah, benim her günüm sevgililer günü ki...

İmdaaat, çıkarın beni buradan...

Neymiş; camın önünde çok vakit geçiriyormuşum, oğlanlara çok cilve yapıyormuşum... Bunun cezası ne zamandan beri hapistir? Ben masumuuum. Çıkarın beni buradan.

Amaan, bu eski kafalı bakıcıyla işimiz var. Daha ne kadar bununla takılacağım ben, di mi ama?

Eeey özgürlüüük!!!

Babam anlatıp duruyor; eskiden, çoook eskiden, kızlar camın ardında bütün gün yakışıklı bir adam geçecek de vs.vs, diye.

Sanki bugün çok şey değişti?

Bütün gün o camın arkasında bekleyip duruyorum, bir tane bile doğru dürüst adam geçmez mi yahu?

Evde mi kaldım ben, a dostlar?

Yok mu bildiğiniz eli yüzü düzgün, iyi maaşlı bir ademoğlu?

Heeey, kime diyorum?

Öööffff, ööf...

Ve işte, birkaç fotoğraf önce söylemiştim yakında desteksiz neler yapabileceğimi. Şimdiden tek elimi bıraktım bile.

Mahalledeki oğlanlar toplanıp eğleniyorlarmış, onlarla bi takılayım bakalım, kız olduğumu çaktırmadan...

Sıkıldınız di mi, hep güzelliğimin ön plana çıkartıldığı o fotoğraflardan? Alın size 'çirkin'(?) ben...

İyi bir uykudan sonra tam gaz araba kullanmanın keyfine diyecek yok.

Sadece direksiyondayken emzik alışkanlığımı bırakmam lazım galiba. İlerde arabayı satarken "bayandan, emzik kullanılmamış, muayyer..." diyebilmek için, tabii ki.

Şşşşşt, babişşşş...

Böyle rahat bi yatak yapabilen herhangi bir firma varsa bilmek isterim doğrusu.

Bu resime yazacak bi şeyim yok.

İşte öyle...

İlk adımlarımı atarken birilerine ihtiyaç duymam sadece geçici bir durum. Çok yakın bir zamanda sizden herhangi bir destek almadan altını üstüne getireceğim bütün buraların, şuraların, oraların, heryerin, :)

Uçuç böceği bu muydu millet?

Yav, bir türlü ezberleyemedim şu börtü böceğin adını??

İlerde bununla ilgili bir bölümde mi okusam acep???

Ha, ne, onun adı uğur böceği miydi????

"Harmonia axyridis" dedikleri yani...

Neerde kaalmıştık?

O gün neden bu kadar üzülmüştüm, hatırlamıyorum ama bildiğim birşey varsa o da böyle günlerimin hiç te fazla olmayışıdır. Demek bir şekilde bu da hayatın gerçeği. Yaşayalım bakalım...

Abidiiiin, bak, mutluluğun resmini çekmişler...

Gazetede görünen başlığa dikkat!

Okuyana daha bi dikkat tabii...

Ebebebeelelellbebbele...

He he hehe hehe heh...

Tamam, tamam... Haklısınız, uzun zaman oldu yeni fotoğraflar eklemeyeli; ama benim suçum değil, inanın. Evde benim adıma bütün bu işleri yapan bakıcımın hatası hepsi. Kovamıyorum da, akrabam mı neymiş :)

Neyse, şu birikmişleri yayınlayalım hele bir, sonrasını sıkı tutacam; söz.